2e Buitengewone Algemene Vergadering 2025

Mijn naam is Martijn Lambregts, geboren in 1994. Ik woon in een recreatiewoning in het bos aan de rand van een boerenakker in Drenthe, samen met mijn twee husky’s Appa en Laaika. Beide zijn door mij geadopteerd en samen vormen we een gezellige, hechte roedel.

Mijn interesse in de Siberische Husky begon op jonge leeftijd, en op 22-jarige leeftijd kwam mijn eerste adoptiehond Angel bij mij wonen. In haar zes jonge jaren was ik al haar vijfde en laatste baasje. Zonder dat ik het wist, was ik vanaf dat moment verkocht aan het ras. Een ras dat intelligent, vriendelijk en vooral eigenzinnig is, precies de eigenschappen die ik zoek in een hond. Hoewel ik niet actief ben in de sledehondensport of in de showwereld, voel ik me wel sterk verbonden met het ras en zijn oorsprong.

In het dagelijks leven ben ik actief betrokken bij een non-profitorganisatie, beheer ik verschillende websites en bied ik graag een helpende hand. Ik ben nauwkeurig, denk graag mee en werk zowel zelfstandig als in samenwerking met anderen aan projecten. Ik was nog niet bekend met de SHKN, maar toen ik de oproep voor bestuursleden tegenkwam, besloot ik te reageren. Met mijn liefde voor het ras wil ik graag een bijdrage leveren aan de vereniging. Mijn voorkeur gaat uit naar een rol als algemeen bestuurslid, van waaruit ik op een praktische en inhoudelijke manier kan bijdragen aan het werk van de SHKN.

Ik kijk ernaar uit om op een gezonde manier, binnen de beschikbare mogelijkheden, een waardevolle en langdurige bijdrage te leveren aan de SHKN.

Groeten Martijn

Mijn naam is Ilonka Suiker, ik ben 31 jaar en ik heb nu 10 jaar mijn eigen hondentrimsalon en bijna een jaartje samen met een vriendin een hondensnackshop.
Mijn leven draait eigenlijk altijd al om honden, maar mijn liefde gaat echt uit naar het ras de Siberian Husky

Wat heb ik met Husky’s?
Ondertussen heb ik 10 husky’s waar ik mee show, sport en ik heb nu sinds een jaar mijn eigen kennel. Ik geniet volop van ze en we gaan ook elk jaar een aantal weken naar Zweden om nog meer te genieten van wat zij het liefste doen. Ik hoop deze passie ook met iedereen te kunnen delen.

Wat wil ik betekenen voor de vereniging?
Ik zou me heel graag willen inzetten voor de show, evenementen, social media en waar ik extra kan helpen, help ik graag. Ik heb al een hoop ideeën en zou heel graag aan de slag willen gaan om de rasvereniging verder voort te kunnen zetten voor dit geweldige ras!

Groetjes Ilonka

Graag stel ik me voor aan de leden van de Siberische Husky Klub voor Nederland .

Ik ben Monique Spruit geboren te Rotterdam maar tegenwoordig wonende in Limburg bij mijn man Karel Geraets. Ben 56 jaar jong heb geen kinderen maar nog wel 6 Siberische Husky’s waarvan de oudste net de 15 jaar gepasseerd is.
Ik heb al 25 jaar husky ‘s, 3 maal een dekking gedaan waarvan we twee broers hebben aangehouden Apollo en Amarock aka Antar Ukitawan Itan. De andere Ginger Fusion of Angels uit Rusland is bijna 3 jaar de jongste van het stel en dan hebben we nog een van 7 en 10 jaar. We zijn nog steeds actief in de sledehonden sport de show wereld zal nog even op zich moeten laten wachten ondanks ik een aantal jaren ook daar aan heb deelgenomen nationale en internationale tentoonstellingen met goede resultaten.

Ik heb me aangemeld bij de shkn om als voorzitter plaats te kunnen nemen om bij te kunnen dragen aan het behouden van ons geweldige ras mee te kunnen denken en begeleiden waar nodig. Ik hoop dan ook met een geweldig team positief aan de slag te gaan en de vereniging naar een hoger niveau te tillen.

Monique

Mijn naam is John Polderman, 74 jaar en werk als huisarts samen met mijn partner en collega op de Veluwe. We hebben 3 kinderen, alle drie dierenarts, waarvan zoon vanaf zijn jonge jaren al husky dokter wilde worden.

Ik las op facebook, dat de vereniging ter ziele zou gaan, dus is dacht: als er 1 …over de dam is volgen er meerdere. Dit mag niet gebeuren met zo’n prachtig hondenras.

We hebben 20 jaar 6 husky’s gehad, slee en kar gehad, maar het liefst liep ik met hen 3 links en 3 rechts dwars door het Elspeterbos. Op de plek waar ik met hen wild spotte is nu een natuurbegraafplaats en op die plek word ik begraven. Nu hebben we een her geplaatste Pomsky.

Ik heb ervaring in overlegsituaties en zou graag o.a. aan het clubblad een bijdrage willen leveren.

Met hartelijke groet,
John Polderman

Mijn naam is Edith Braakhekke, ik ben getrouwd met Michiel de Boer en samen hebben we 10 Siberische Husky’s. Wat ruim 25 jaar geleden klein begon met 2 en later 3 honden als maatjes voor tijdens onze winterse trektochten in Scandinavië, is inmiddels uitgegroeid tot een manier van leven. In de winter trainen we de honden voor afstandswedstrijden in de sneeuw, voor mij bij voorkeur in Nordic style, Michiel heeft voorkeur voor Nome style.

Ik werk parttime bij een importeur-groothandel in buitensport artikelen en heb daarnaast een eigen praktijk voor vitaliteitscoaching. Verder ben ik actief als trainer voor een groep wedstrijdschaatsers, waardoor ik in de zomer regelmatig op de racefiets en atletiekbaan te vinden ben en in de winter op de kunstijsbaan in Deventer.

Ik stel me verkiesbaar voor een functie in het bestuur, omdat ik graag een bijdrage wil leveren aan een gezonde toekomst van onze “authentieke werkhond met polair uiterlijk, die zijn oorspronkelijke functie in harnas perfect demonstreert en door zijn lichtvoetige gangwerk en gracieuze uitstraling zijn mannetje staat in de showring.”
En hoewel onze vereniging het de laatste jaren moeilijk heeft gehad, ben ik ervan overtuigd dat een nieuw enthousiast bestuur en de leden er samen weer een bloeiende vereniging van kunnen maken. Een vereniging die aansluit bij de huidige tijd en samenwerkt met partijen die ons daarbij kunnen helpen.

Als praktisch ingesteld persoon, geef ik graag handen en voeten aan zaken die uitgevoerd moeten worden. Ik hoef daarbij niet het gezicht van de vereniging te zijn, een andere kandidaat past beter in de rol van voorzitter. Mijn interesse gaat vooral uit naar het ontwikkelen van een goede overzichtelijke Siberian Husky database (liefst internationaal), de gezondheid van onze honden o.b.v. COI en DNA, het organiseren van evenementen en niet in de laatste plaats het conserveren en promoten van de Siberische Husky als authentieke sledehond.

Hartelijke groet,
Edith

Met veel enthousiasme reageer ik, Sylvia Visbeen uit regio Amsterdam, op de oproep “met spoed bestuursleden gezocht”. Ik ben zeer geïnteresseerd in de missie en waarden van de SHKN. Een vereniging waar Adry Voorbach haar hart en ziel in heeft zitten. Zoveel respect hoe Adry al die jaren alles stabiel doet en nog steeds met passie voor staat. De kennis en als lopende encyclopedie, waar wij met zijn allen jaloers op kunnen zijn. Iemand die de SHKN staande heeft gehouden en wij allen meer dan dankbaar en trots op mogen zijn.

Ik zou het in ieder geval een eer vinden, om nog eens samen met Adry deel te mogen nemen aan het bestuur. Voor alle kennis en om nog zoveel mogelijk van te mogen leren. Een ondersteunende functie voor secretaris die Adry invult, zou mij dan ook geweldig lijken. Echter zal Adry dit graag nog zelf in handen willen houden en wat ook meer dan logisch is

Inmiddels alweer ruim 10 jaar geleden dat ik in het bestuur van de SHKN zat, toen ook nog samen met Rik Schaafstal als voorzitter. Destijds de functie als penningmeester, niet mijn keuze, maar waar niemand voor te vinden was. Een functie die ik ook zeker niet zo goed kon invullen als Nicolette Bazuin en Carel Glastra. Boekhouden was dan niet mijn ding.

Het overlijden van mijn moeder zorgde ervoor dat ik vroegtijdig moest stoppen in het bestuur. Adry Voorbach die mij liefdevol steunde en zich vanuit de SHKN liet zien op het afscheid van mijn moeder. Deze warme blijk van medeleven geeft mij nog meer de inzet om voor de SHKN te willen staan. Een vereniging waar ik inmiddels ook al zo’n 18 jaar een warm hart toe draag. Zo krijgen mijn nieuwe pup eigenaren het 1e jaar gratis lidmaatschap.

Ik ben zeer geïnteresseerd in de missie en waarden van de Siberian Husky Klub Nederland en ik geloof dat mijn ervaring en vaardigheden goed aansluiten. In al mijn functies waren communiceren, ondersteunen en organiseren een belangrijk onderdeel. Gewerkt voor Gemeente Zandvoort op afdeling beheersbureau, vergunningen en evenementen. Tevens deed ik het minnelijke traject bij de gerechtsdeurwaarder in Haarlem.

Afgelopen jaren vele projecten gedaan bij Stena Realty en Royal van Lent-Feadship. Als officemanager en ondersteuning in de projecten. De communicatie en ondersteuning van zo’n 200 man tussen de werkvloer en kantoor. Met het opzetten van nieuwe processen. Daarnaast ook zelfstandig bezig met verhuur en in de media.

Het allerbelangrijkste, liefde wat wij allen delen, de Siberian Husky. Als kind bij mijn ouders opgegroeid met kat en hond. Bij mijn opa en oma met paarden en nog veel meer opgegroeid met veel liefde voor dieren en natuur.

Als kind al verliefd op de poolhonden van een koopman in Zandvoort. Na het inlezen van het ras, was ik het meest gecharmeerd van de Siberian Husky. Het blije, onstuimige en liefdevolle karakter. Sinds 1996 mijn eerste volwassen Husky vanuit het asiel en rond 2000 de 1e Husky pup en 2003 een Stafford.

In 2007 weer uitgebreid met een Siberian Husky pup, waarbij ik meer takken van sport ging doen. Gehoorzaamheid sowieso de basis, maar ook GG (obedience) en agility-wedstrijden. Met Gimbya kon ik lezen en schrijven. Zo deden wij ook voor het eerst mee met de Winnershow in Amsterdam. De 1e show, waarbij ze beste pup, van de hele show werd. Vanaf dat moment vele showwedstrijden in Nederland en buitenland gelopen.

Natuurlijk wilde je ook kennis opdoen in de sledehondensport. Mijn partner was een fanatieke hardloper en liep elke ochtend 6 tot 10km. Ook in de zomer, waarbij de honden dan los konden meerennen in de Groene Weelde, Groenendaal en Haarlemmermeerse bossen waaraan wij woonden. In 2007 leerde ik tijdens ringtraining Hélène v Huizen in Heemstede kennen. Zij nodigde mij uit in Spaarnwoude, waar ik van Joop Leijen en Ron Agasie de sledehondensport heb geleerd.

Naast de sporten en werkzaamheden, doe ik ook veel in de media.Daarbij zet ik mij met de honden ook vrijwillig in voor de ouderen en kinderen. Ritje met de kar of knuffelen van de honden, dit via de ”Amstelring”, “Doe een wens” of “Kika”.

In 2010 ben ik, na vele vragen, begonnen als fokker “Gimana” en zijn er in zo’n 15 jaar 30 pups geboren. Als fokker heb ik positieve, maar met 1 nest helaas ook trieste ervaring opgedaan. Door de trieste ervaringen heb ik ook veel geleerd en kennis opgedaan bij vele specialistische dierenklinieken. Daarbij ook in de fokkersgroep van de SHKN.

Gemiddeld heb ik altijd een roedel van 4 tot 7 honden gehad. Momenteel zijn mijn honden 14, 8 en de jongste zijn 2 jaar. Door hybride werken kan ik al mijn aandacht en liefde aan de honden geven. Dagelijks lopen wij in de bossen of op het strand, waar de honden heerlijk de vrijheid hebben en wij met zijn allen kunnen genieten.

Tot op de dag van vandaag leer ik nog steeds van de dieren en mensen om mij heen. Daarbij hoop ik ook mijn bijdrage te mogen geven in de bestuursfunctie voor de SHKN!

Met vriendelijke groet,
Sylvia Visbeen

Mijn naam is Evi van Eck en ik ben 37 jaar. Ik werk als conciërge op een basisschool, hoewel ik een studie dier management gevolgd en afgerond heb.

Ik ben altijd opgegroeid met verschillende dieren en takken van sport. Wij zelf hadden vroeger Engelse Cockers, maar mijn familie in Zwitserland hadden Husky’s en Berner Senners. Gezien zij in de bergen woonden en deze honden voor o.a. de sport en de toeristen en sporters in nood werden ingezet. Je kunt wel begrijpen: ik was daar veel in de vakanties te vinden.

Ook heb ik een half jaar in Zweden gedragsstudies gedaan van diverse dieren. Waaronder de wolf, primaten en dieren zoals de olifant en neushoorn. Zowel als in gevangenschap als in de vrije natuur. Door mijn interactie met wolven is mijn liefde voor honden nog groter geworden en de husky het meest. Maar had niet de juiste huisvesting en omgeving om voor een husky aan te bieden. Inmiddels een huis met tuin en aan de rand van het bos en de hei. En kwamen er 2 lieverds op mijn pad die inmiddels alweer bijna 2 jaar bij ons wonen.

Waarom ik bij het bestuur wilde na het zien van de noodoproep? Ik vind het enorm belangrijk dat een rasvereniging blijft bestaan. Ik hoop dat ik hierin mijn steentje mag bijdragen.

Groetjes Evi